O... poczuciu humoru

Co to jest poczucie humoru?

Definicja jest mniej więcej taka : jest to umiejętność dostrzegania rzeczy śmiesznych, zabawnych, wrażliwość na komizm czegoś.
Poczucie humoru jest to na pewno sprawa bardzo indywidualna każdego człowieka. Weźmy na ten przykład humor angielski, który ja osobiście bardzo lubię, ale wiem, że nie wszyscy.
Na pewno miło jest obracać się w towarzystwie ludzi z poczuciem humoru, jest wesoło wtedy. Czy jednak zawsze? Nie. Dlaczego, zaraz wytłumaczę.
Czy poczucie humoru może obrażać?
Czasem poczucie humoru jest na granicy zwykłego chamstwa, bo czy każdemu i w każdym wieku i zawsze, odpowiada poczucie humoru o zabarwieniu seksualnym, albo dotykającym w jakiś sposób seksu?
Żyjemy w takich czasach, że sex jest wszechobecny, sączy się z radia jak "jad" jak jedziemy samochodem z dziećmi, opowiadając czy to o preparatach na upławy, grzybice itp, czy reklamując "sex taśmę" (mamo co to jest sex taśma???) czyli najnowszy film w kinach. Sex jest tak wszechobecny i tak atakujący ludzi zewsząd, że czasem mam wrażenie, słuchając i oglądając różne rzeczy, że funkcjonowanie człowieka jest na jednej i wyłącznie tylko jedynej płaszczyźnie, czyli seksualnej, a to przecież totalna bzdura.
Tak więc żarty o zabarwieniu seksualnym, powiedziałabym, że są  prawie na porządku dziennym. Należy postawić sobie zatem kilka pytań na temat takiego "wysublimowanego" (ironia) poczucia humoru.
Czemu obraża?

Czy nie rozumiemy takiego poczucia humoru? Owszem rozumiemy i czujemy się zniesmaczone, a wcale nie rozbawione. (Mam tu na myśli nasze odczucia kobiece, a te mogą być przecież różne, nie tylko pozytywne).
Drugą sprawą jest kwestia wieku, zarówno osoby/osób do której/których kieruje się takie żarty. Jeżeli matka stoi z córką (nieletnią), to jakim prawem facet śmie zażartować sobie w sposób czysto seksualny? I czemu nie czuje wtedy się totalnym chamem i kretynem ?
Kolejna sprawa. Stoję sobie w sklepie z warzywami, mężczyzna wcale nie młody żartuje sobie kupując ogórki kiszone w sposób niewybredny i czysto seksualny, do zupełnie obcej młodej kobiety- ekspedientki. Stoję za panem i nie wiem, przyłożyć mu parasolką, której zresztą nie mam (a tak zrobiła babcia mojego męża, kiedyś w autobusie) żeby zrozumiał, że jego poczucie humoru to najczystsze chamstwo i obelga dla tej pani?
Kiedy facet, bo to o nim mowa zaczyna być chamem i inna sprawa, czemu nie jest tego świadomy???

Cham

Kiedy cham zaczyna być chamem? To kolejne pytanie. Myślałam nad tym i dochodzę do wniosku, że ta granica jest płynna. Najpierw jest młody mężczyzna, który zapewne odkrywa, że żartując w pewien sposób zdobywa sobie powodzenie, albo przynajmniej zainteresowanie kobiet, ale mężczyzna mający żonę i nadal traktujący tak inne kobiety... o sprawa robi się ciekawa. Idziemy dalej, ten sam mężczyzna starzeje się przecież i w pewnym momencie życia, zaczyna już  być obleśnym starym dziadem, z obleśnym poczuciem humoru. Na którego kobiety już nie uśmiechają się, ale otrząsają się ze wstrętem, że taki cham śmie sobie tak śmiało poczynać.


Jak reagować?
No właśnie jak powinny reagować na takie zachowanie kobiety?
Sytuacja pierwsza omawiana, matka stoi z córką. Na chamski seksualny żart, moim zdaniem matka powinna instruktażowo faceta potraktować (oczywiście instruktażowo dla córki)  facet powinien dostać w tym momencie z tzw. liścia.
Sytuacja druga- ekspedientka w pracy- facet powinien dostać parasolką w łeb, za świński sposób potraktowania pani w pracy, ale nie od ekspedientki, bo ta bidula, nie może pozwolić sobie na złe potraktowanie klienta, ale my stojąc w kolejce spokojnie możemy pana-chama skomentować, że świnia obleśna na przykład, może potrząśnie to nim i zmusi do refleksji.
A jak zareagować jak inna kobieta, seksualnie żartuje sobie robiąc przytyki wobec naszego męża na przykład?  Ba, żartuje sobie do niego zupełnie niczym nie zrażona, w naszej obecności? Można, oczywiście, że można zareagować, najpierw oglądamy sobie wnikliwie sytuację i mamy ubaw po pachy, bo widzimy, że nasz  mąż jest zniesmaczony, nie reaguje zupełnie na żart, a potem z mężem w cztery oczy sobie wspólnie żartujemy z zaistniałej sytuacji ;-) Pozwolicie, że cytować swoich żartów nie będę ;-))

Czy w ogóle reagować?
Uważam, że powinno się reagować. Dlaczego? Żeby wystopować chama na tym etapie jeszcze, kiedy jest  młodym mężczyzną, żeby nie doszedł do etapu bycia "obleśnym starym dziadem" dla jego własnego dobra, żeby inne kobiety nie musiały otrząsać się z ohydą na jego dowcipy.

Pytanie dnia
Czy spotkałyście się z takim "wysublimowanym-chamskim " poczuciem humoru i byłyście zniesmaczone, zohydzone, albo zażenowane, że ktoś sobie tak wobec Was poczyna?
Jak zareagowałyście na chamstwo? Bardzo jestem zainteresowana Waszymi odczuciami na ten temat i komentarzami.
Serdecznie Was wakacyjnie pozdrawiam

Ps
Dzianinowe posty już dla Was się szykują ;-) Zaglądajcie do mnie ;-)

A do obejrzenia dla Was mam obrazek - wakacyjną pocztówkę