Aladino, Lana Gatto- recenzja włóczki

Dziergając pomysł Camel blouse postanowiłam podzielić się z Wami kilkoma przemyśleniami, jakie mnie dopadły nad tą włóczką.

Włóczka

Włóczka na wyrób zimowy powinna mieć w składzie wełnę. Wiem, powiecie:
"- ja wełny nie mogę, bo gryzie, jest niemiła i nie chcę wełny i już".
Te wełny, które wspominam z dzieciństwa, także mnie gryzły i "podjadały" do tego stopnia, że moja mama podszywała mi czapki bawełną, bo moje czoło było usiane czerwonymi punktami...
Dlatego wełnę, często w swojej dzianinie omijałam zupełnie. Dopiero do tego swetra o nazwie Rogaty by me, kiedy to okazało się, że połowa wełny w składzie powoduje, że jest mi ciepło nawet w lekkiej kurtce. Wełna jest miła, delikatna, nie gryzie a na dodatek daje takie ciepło, że wyroby z niej udziergane  zimą dogrzewają, jakby dodatkowo każdego zmarzlucha.

Wełna aladino

Z niej dziergam aktualną bluzeczkę o dokładniej z tej. ale mam jeszcze i ten kolor, więc to nie będzie ostatnie dzierganie z niej. Oferta tej włoczki ma dużo kolorów zadowoli każdego marudę. Jest cieniutka i nie obejdzie się bez drutów 3 mm grubości. W składzie ma 50% wełny i 50% akrylu. Takie zestawienie powoduje, że miło się z niej dzierga i nie ma tego skrzypienia, które pojawia się przy niektórych akrylach, powodując źganie w zębach u dziewiarek.
Włóczka jest milutka tak, że spokojnie mogę miziać się nią po twarzy i nic... żadnego negatywnego efektu. Podobnie podczas dziergania, żadnych uczuleń ani innych sensacji.
Zastanawiam się także,  jak włóczka Aladino  wyglądałaby we wzorach szydełkowych, bowiem jej znaczny metraż ilościowy w 100g powoduje,  że moim zdaniem jest  to także "szydełkowa" włóczka.

Zalety

Jakie jeszcze inne zalety ma  ta włoczka? Swetry wykonane z niej można dość długo nosić i wyglądają bardzo dobrze. Ja po dwóch zimach w swetrach z włóczek tej klasy, dosłownie raz musiałam na biuście i pod pachami, a więc w miejscach większego "tarcia" użyć golarki do swetra i to bardziej z własnego perfekcjonizmu niż z wielkiej konieczności.
Sweter, który już rok mam w szafie i nosze go w sezonie jesienno-zimowym,  jeszcze ani razu nie goliłam golarką do swetrów. Zwyczajnie nie było takiej potrzeby.
Jak widzę, nieraz panie w swetrach, które wyglądają jak jeden wielki nupek, zastanawiam się co one z nim robiły? Czy próbowały filcować ten sweter i coś nie wyszło?
Nie. To kupne swetry i one po prostu tak wyglądają, po użytkowaniu i kliku praniach. Nie były filcowane, po prostu... maja kiepski skład surowcowy. I żeby nie wiem jak były prane... nie zmieni się ich wyglądu.

Dlatego...

Każda rzecz wydziergana przez nas, przewyższać będzie tę z masówki, pod każdym względem. Widok przyglądających się nam innych Pań w nowym udziergu? Bezcenny. Nie potrzebujemy żadnych komplementów koleżanek, gdy widzimy jak jesteśmy oglądane, w nowym innym ciuszku, niż te dostępne w sieciach.

Puszyste 

Zwłaszcza puszyste panie korzystnie wyglądają w rzeczach ręcznie robionych:
-bo są dopasowane do sylwetki i nie wyglądają, jak namiot naciągnięty na maszt i sterczący gdzie nie gdzie do góry,
-bo są inne takie rzeczy, nie trzeba ich obciągać ciągle na brzuszku, bo zwyczajnie za kuse są z oszczędności materiału,
-bo są kolorystycznie inne, niż to co wszędzie w sieciówkach,
-bo są z dobrych gatunkowo materiałów i to po prostu  widać,
-bo mają oryginalne fasony ;-)))
tych "bo" mogę wymieniać jeszcze dużo.

A dzisiaj zajawka mojego Camel blous'a... o taka malutka, żeby nie psuć Wam niespodzianki końcowej ;-)

Dzianina powstała na drutach KP 3 mm

lubię oglądać te równe oczka...

 

 I kolejne, inne spojrzenie.

Boczna linia bluzki, bezszwowa.

Tu schowana jest kieszeń patrząc od przodu.

 

Wykończeniówka

 

Bezszwowa kieszeń, luźno ułożona pokazana od boku.

Na osobie układa się inaczej.

A wy?

W czym ręcznie robionym paradowałyście ostatnio i miałyście frajdę z oglądających Was kobiet?
Serdecznie Was znad robótki pozdrawiam!
Do następnego mojego wpisu! Pa!