Pan bałagan

Pan bałagan...

To taki pan,co jak się nie uważa wprowadza się i nijak nie chce się wyprowadzić.
- Gdzie ?
-Wszędzie?
- Kiedy?
- I tu jest problem, bo ...nie wiadomo kiedy. Robi to zupełnie niepozornie i nie zwracając na siebie niczyjej uwagi.
Kto lubi Pana "bałagana"? No nikt, generalnie nikt, ale jak zapytasz:
- a lubisz sprzątanie to 90 osób na 100 odpowie na to pytanie, że nie.

Dlaczego nie lubimy sprzątania?

Większość z nas okrywa sprzątanie mając własną przestrzeń np. pokój i mając jakiś już wiek. Wcześniej mamusia sprzątała, zupełnie niepozornie znikał kurz (a może w ogóle nie istniał nigdy w tym pokoju), zbierała porozrzucane rzeczy i układała na właściwym miejscu. Przeglądała garderobę i za małą eliminowała. Była takim krasnoludkiem, co ręce miał zawsze  pełne roboty.
I nagle - trach. Spada na nas sprzątanie jak piorun z jasnego nieba, bo przecież jak się ma 10 lat i ma się swój własny pokój, to już wypada ogarniać swoją rzeczywistość, prawda? Ja właśnie tak miałam, wraz z własnym pokojem otrzymanym, jak już zaczynałam wiek bycia nastolatki otrzymałam swoje sprzątanie. Szczerze go nie znosiłam. Nie widziałam sensu robienia głupich porządków. Nie lubiłam wycierania kurzy, nie lubiłam odkurzania. Uważałam, że to zmarnowany czas.

Od tego czasu

Minęło już trochę lat, a ja zmieniłam swoje podejście do sprzątania. Nie oznacza to ze zawsze mam wysprzątane jak w pudełeczku, bo nie zawsze mam, ale odkryłam kilka prawideł, które pomagają mi utrzymać względny porządek.
- po pierwsze nie sprzątam jak mam mało czasu, bo sprzątanie wymaga jednak czasu i spokoju
-po drugie staram się systematycznie zapraszać gości, nic nie wpływa tak motywująco przynajmniej na mnie, jak wizyta w domu obcych ludzi ;-) sprzątanie idzie wtedy jak złoto- szybko i sprawnie
- nie powtarzam też sobie,że nie lubię sprzątać, bo nie jest tak naprawdę ważne czy osobiście ja to lubię czy nie, ważne jest że mam to zrobić, ot po prostu i potraktować jako zadanie do wykonania
-także jakiś mały remont -potrafi zmotywować do posprzątania przestrzeni w szafkach i szafach.Samo wyjęcie rzeczy i popatrzenie na nie krytycznie jest czasem potrzebne.
- podobno także twierdzenie "że jak się czegoś nie nosiło 2 lata" prawdopodobieństwo założenia tego jest znikome" jest prawdziwe, ostatnio poszłam tym tropem i posprzątałam sobie w szafie. Wyfrunęły do znajomej za małe, choć całkiem ładne ubrania. Rezultat- ona zadowolona z nowej garderoby a i ja super zadowolona, choć pomimo tego, że tak dużo wydałam ubrań, to jednak zdziwiona byłam, że ilość odzyskanego miejsca nie przybyła tak drastycznie...
- systematyka- genialna sprawa przy utrzymywaniu porządku, widać od razu jak dom systematycznie jest porządkowany, łatwiej także utrzymać w nim porządek i opanować drobny chaos
-konsekwencja- jest istotna, jak zaplanujemy sobie na dany czas posprzątanie jakiejś szafy/szafki to nie powinniśmy tego wydarzenia odwlekać w nieskończoność. Dobra jest wtedy metoda,co masz zrobić jutro i pojutrze, zrób dziś będziesz miał dwa dni wolnego. Polecam tę metodę, naprawdę działa.
-czasem planowanie jakiegoś sprzątania, także wpływa motywująco, samo myślenie  o nim i zastanawianie się. Powtórzenie sobie przez kilka dni "Muszę posprzątać w piwnicy" powoduje, że w końcu wleczemy się tam i patrzymy czy damy radę to zrobić na raz,na dwa,  a może na trzy razy i czy aby nie potrzebujemy wsparcia np.córki czy innej pomocnej dłoni.


Plusy
Plusy ogarniania rzeczywistości niewątpliwie jakieś są. Ja na przykład ostatnio poprzeglądałam swoje zapasy włóczkowe. Coś tam sprułam, coś tam znalazłam- efekt zaczęty koc elementowy szydełkowy ;-) I jaki porządek mi się zrobił w niewykorzystanych resztkach ;-))))


A Wy?
Jaki jest Wasz stosunek do Pana "bałagana"? Znacie się z nim w ogóle? Czy jesteście poukładane,ogarnięte i posprzątane i nigdy nie weszłyście z nim w  żadną relację?

Serdecznie Was nierobótkowo i weekendowo pozdrawiam!!!