Czapka "Danubio project" moje widzi mi się -diy-grudzień 12 czapek 12 mcy

Wyzwanie
To wyzwanie spowodowało nerwowe wytrząsanie włóczek z zapasów i oglądanie ich pod kątem czapek.
Także moje  dłuższe przemyślenia na tematy wokoło czapkowe:
-kto potrzebuje czapkę?
-jaką potrzebuje czapkę?
-na jaką porę roku potrzebuje czapkę?
-komu podarować czapkę, jak już obrobię wszystkich wokoło łącznie z sobą?
(tudzież nastąpiło przeglądanie czapek męża i dziecka... )
-który szalik mam bez czapki, oraz czy mam jeszcze włóczkę z tego szala, co by dorobić czapkę do kompletu
-jakim wzorem wykonać te czapki?
Te i inne przemyślenia dręczyły mnie i męczyły ostatnio. No tak już  mam, może zresztą tylko ja, że jak jakieś myśli zakrzywią mi się  w płaszczyźnie wokoło mnie, to żyć mi nie dają i już, jakby zaczajały się na mnie i zawijały wokoło mnie pętając i opętując mnie ;-)
Z planów wyszło mi, spokojne zaplanowanie jeszcze trzech czapek. Dobra -razem z pierwszą daje to nam obłędną liczbę 4 czapek. Czyli pan pikuś... zostało mi do wykombinowania jeszcze.... 8 czapek.
Ponieważ kombinować co zrobić bardzo  lubię, to jestem spokojna, prawie spokojna, bo mam zaplanowaną czapkę na grudzień, mam na styczeń, nawet na luty się znajdzie. To nie jest źle, dobrze sobie jest zaplanować bowiem najbliższą przyszłość, pomijając fakt, że nieraz plany sobie a życie sobie.

Czapka grudniowa (nr 2) z wyzwania, o nazwie "Danubio project"

Jest taka jak widać. Prosta we wzorze nazwałam ją "Danubio project" od włóczki z jakiej jest zrobiona.  Wzór jest minimalny, tak już jest przy wyrobach z włóczki z mieniącą się nitką w składzie. Uważam że mały wzór powoduje maksymalne skupienie się na włóczce, która jest zwyczajnie śliczna puchata i przykuwająca oko.
Wzór wymyśliłam sama. Przynajmniej tak mi się wydaje, że sama wymyśliłam. Jeżeli znajdziecie podobną gdziekolwiek, z datą publikacji wcześniejszą niż moja dajcie mi znać proszę, chętnie wtedy  przekażę prawa autorskie, póki co będę się upierać przy własnych prawach autorskich.;-)
Mam nadzieję, że koła drugi raz nie odkrywam, ale wzorek jest tak prosty, tak banalnie prosty, że nie jest wykluczone, że coś podobnego gdzieś już powstało.

Wzór można ułożyć na lewej stronie głowy

Na prawej stronie  głowy

Albo pośrodku głowy

Moim ukochanym akcentem jej jest pompon

powstał na końcówce włóczki

Ale jednak wystarczyło jej na niego

 

Tył gładki i zwykły

Tak się układa na głowie

Tu trochę nie uczesałam pompona do zdjęcia

Materiał
Włóczka to jeden motek ślicznej włóczki alpaki z wełną w składzie o nazwie Danubio. w składzie ma alpakę i mieniącą się niteczkę. Jest śliczna i bardzo dekoracyjna. Jeden motek ma metraż 140 m, spokojna jest to ilość na porządną czapkę. Nieraz szukamy włóczki na tyle puchatej, żeby czapka powstała szybko. Ta właśnie z takiej włóczki jest zrobiona, puchata i ładna.
Druty KP drewniane 4 mm z wymienną dłuższą żyłką, bo robię czapkę bezszwowo.
 

Wykonanie
Nabieramy 78 oczek. Przerabiamy ściągaczem oczko prawe na oczko lewe na 2,5 do 3 cm wysokości. Następnie 11 oczek  cały czas przerabiamy jako ściągacz prawe oczko na lewe oczko, resztę oczek jako oczka lewe przechodzimy do wzoru czapki. I tak sobie spokojnie dziergamy. Na pewnej wysokości powiedzmy tak 3/4 mniej więcej głowy zaczynamy zbierać oczka, przygotowując się do wykończenia czapki. Ja zebrałam oczka do liczby na końcu 60 oczek. Potem resztę ściągnęłam w rozetkę.
No i pytanie moje za 100 punktów brzmi.... gdzie ja zebrałam oczka... jak czapka jest bezszwowa i nie widać żadnego miejsca zbierania oczek????  ;-)
Teraz wykonujemy z reszty motka nieduży pompon, na tyle wystarczy tylko włóczki. Przyszywamy i biegniemy do lustra obejrzeć się w nowej czapce!

 Jak widać można na kilka sposobów ją ułożyć

A pytanie dnia brzmi?
Czy podoba Wam się mój projekt czapki? Czy chcecie, abym pomyślała o następnych wzorach czapek?
I czy chcecie na nie wszystkie  rozpiski? Serdecznie Was grudniowo pozdrawiam!