Była poszwa i jest ... poszwa, ale nie tylko.

Kolejny recykling

Realizując metodę małych kroków, postanowiłam wykonać kolejny krok. Tym razem wyciągnęłam poszwę. Nowa, mega ogromna, biała, bawełniana. Co z nią było nie tak? Mam duże kołdry, robione na zamówienie, ale ta poszwa była jeszcze za duża nawet na moje kołdry. Mega gigantina, można powiedzieć. Z pewnością zostałam nią obdarowana z hasłem w stylu- "umiesz szyć, dopasujesz sobie. "

Oczywiście, że tak i wreszcie ten czas nastał. Chociaż muszę powiedzieć, że powstała także pokusa, pocięcia tego powleczenia na prześcieradła. Zwalczyłam dzielnie tę myśl, bo szkoda mi było mimo wszystko, pociąć tak ładny i dobry materiał. Postanowiłam sobie, że na prześcieradła potnę takie poszwy, które będą miały sfatygowany materiał na przykład w rogach. (o ile mam w ogóle takie).
Tak więc wieczorami turkocze moja maszyna. Powinnam się z nią mocniej poznać, bo nadal nie wykorzystuję jej wszystkich możliwosci np. programów do dziurek, czy wspomnianych już przeze mnie stopek.

Co jeszcze

Oprócz nowego powleczenia na kołdrę z mega gigantiny powstały także trzy powleczenia na większe jaśki. Z poszwy bowiem bokiem ścięłam około pół metra tkaniny na szerokość. Potem trochę zakombinowałam, ale w efekcie są i cieszą.  Po remanencie w komodzie z pościelą, okazało się, że mam nadmiar malutkich jaśków i zupełny niedomiar tych większych. Teraz braki zostały lekko uzupełnione, a materiał z gigantiny wykorzystany w 99,90%.

Nowa pasująca poszwa

 Trzy większe jaśki

 Trochę zakombinowane, żeby wyszły trzy

 Maszyna z twórczym bałaganem,

ścinkowo nitkowym

 Oto programy do dziurek

 Z tego co widzę, to z 8

Jestem na etapie filmików, ze stopką do dziurek

Akcja uwolnij tkaniny

Zasadniczo nie wiem, czy tym razem uwolniłam jakieś tkaniny, bo zamieniłam jedno na 4 nowe rzeczy. Tkanina w szafie pozostała. Akcja uwolnij tkaniny z Zapomnianej pracowni

Wyrzucanie

Przy porządkowaniu komody z pościelą  pojawiło się także porządkowanie. Na śmietnik poszły małe powleczenia na jaśki, mocno sfatygowane. Guziczki oczywiście zostały odzyskane, bo jak wiadomo niciarka z jej zawartością dobrze zaopatrzoną, przygarnia takie odpadki z miłą chęcią.

Nawiasem mówiąc, niciarkę wykonałam sobie sama. Bardzo polecam wszystkim szyjącym paniom taki gadżet. Dzisiaj go przypomnę tym paniom, które nie pamiętają tej pracy z mojego bloga. Niciarka ma bagatela 6 lat z małym okładem. Elementy, które trą nie zniszczyły się ani na jotę, a taką obawę wyraziły koleżanki z forum robótkowego, kiedy pokazałam wtedy tę pracę. Uważam, że w ogóle nie widać tych 6 lat użytkowania tego przybornika. Wszystkim paniom, które szyją szczerze polecam największy rozmiar niciarki. Nawet, jeśli nie umiecie decoupoage'ować pomalujcie ją sobie farbami akrylowymi i polakierujcie. Będzie to nabytek na lata. Czasem tylko muszę dokręcić śrubki, które przy użytkowaniu potrafią się lekko odkręcić.

Niciarka narzuca porządek

Nie martwcie się ta przestrzeń szybko będzie zapełniona 

A Wy?

Jak twórczo spędzacie czas? Wieczory są długie i można dużo zrobić. A u mnie kolejna rzecz do przeróbki ustawiła się w kolejce ;-)

Serdecznie Was pozdrawiam!